Dinsdag 22 maart 2011 – woensdag 23 maart 2011
Vandaag (dinsdag) is onze reis begonnen met de vlucht van Vliegveld Zaventem (met tussenstops in Parijs en Addis Ababa) naar Entebbe,Uganda, waar we de volgende dag om 12.45 uur landden. Eerste indruk: WARM, benauwd, mooi en levendig en wat een druk verkeer.
We werden opgehaald door Brad en Sander, 2 medewerkers van Second Life Uganda. Deze Amerikaan en Nederlander hebben ons tijdens de autorit van Entebbe naar Kampala ingelicht over het leven in Uganda. Brad en Sander zijn tevens mannen die ook in het vrijwilligerswerk hun steentje bijdragen. Sander heeft geholpen met straatkinderen en Brad met scholen. Nadat we onze koffers in ons verblijf hadden gebracht en uitgepakt zijn we, na een lekker bad te hebben genomen, naar het huis van Robert Jan Nieuwpoort (eigenaar Second Life Uganda), zijn Ugandese vrouw Annitah en hun zoontje Ross gegaan en hebben daar heerlijk gegeten. Tevens ontmoetten we daar Luisa (zus van Robert-Jan) en haar man Kelly uit Nederland. Leuke gasten. Tijdens het eten werden we tevens geconfronteerd met een terugkerend euvel: Electriciteit uitval. Wel romantisch met kaarslicht eten.
Donderdag 24 maart 2011
Vandaag zijn we naar het centrum van Kampala gegaan om boodschappen te doen in Garden City, de grootste mall van Uganda. Onderdeel daarvan is supermarkt Umuchi , die je kan vergelijken met Lidl, Bas enz . Er is in het algemeen best wel veel te krijgen en goedkoop. De mensen in Uganda zijn vriendelijk en ook behulpzaam. Kleding is hier daarentegen wel duur. De meeste mensen kopen hun kleding op de vele markten die Kampala heeft. Voornamelijk 2ehands kleding. Verders zij we op pad gegaan voor een Ugandese telefoonkaart en voorziening voor het verkrijgen van internet. Deze vonden we bij Orange in de vorm van een Dongel. We hebben in de mall heerlijk gegeten bij een van de vele restaurantjes en voor plm. € 10,– met zijn tweetjes.
Vrijdag 25, zaterdag 26 en zondag 27 maart 2011
Deze drie dagen hebben we lekker uitgerust en genoten van het leven dat langs ons huis voorbij trok. Saar heeft heerlijk gekookt en het eten gedeeld met het gezin dat de compound bewaakt.
Maandag 28 maart 2011
Vandaag langverwachte gesprek gehad met dokter Rein Zeeman in het Mulago hospital. Rein Zeeman is mede-oprichter van Stichting Interplast Holland. Hij en leden van het medische team hebben er voor gezorgd dat een brandwondenunit binnen dit ziekenhuis werkelijkheid werd. Als je weet dat in dit ziekenhuis 1600 bedden dagelijks volledig bezet zijn en vroeger de patiënten met brandwonden kris kras door elkaar in het ziekenhuis lagen
( bestaat uit 3 secties) dan begrijp je dat het zeer moeilijk was om een goed overzicht te krijgen van de patiënten.
Nu is er een aparte afdeling waar op een grote zaal de mannen, vrouwen en kinderen ieder hun eigen gedeelte hebben. Tevens is er op die afdeling 1 operatiekamer, 1 keuken, 1 badkamer en een I.C.U. (intensive care unit).
Dr. Rein Zeeman (rechts op de foto op I.C.U. met meisje van 15 jaar oud dat heet water over haar lichaam heeft gekregen) gaf ons een rondleiding door deze unit en dat was schokkerend. Je kunt een beeld vormen bij foto’s, maar de werkelijkheid is vele malen anders. Daarom is het werk wat Rein Zeeman in samenwerking met daar opgeleide chirurgen doet van onschatbare waarde. Dit ook in samenwerking met Nederlandse Brandwondenstichting te Beverwijk.
Vanuit Nederland konden wij, als stichting zijnde, giften in de vorm van badspeelgoed aan de hoofdverpleegkundige van de brandwondenunit overhandigen. Deze bestonden uit speeltjes van Woezel en Pip en hun vriendjes. Uit de reacties konden we opmaken dat zij hier erg blij mee zijn. De kinderen, die brandwonden hebben, daarvan worden om de dag de verbanden verschoond. Dit gebeurt in een bad om het los te weken. Dus deze speeltjes leidt dan weer af, aangezien het verschonen een erg pijnlijke trauma is.
De veroorzaker:
De grootste veroorzaker van brandwonden bij jonge kinderen is de kookpot die gebruikt wordt in de huisjes van de slumbs.
Deze pot hebben ze nodig om water te koken voor de was, afwas en ook om het eten te bereiden.
Deze potjes staan zeer wankel in de kleine huisjes waar de meeste kinderen op de grond spelen en slapen.
De gedupeerden:
Kind van 5 maanden
Kind van 2 jaar
Kind van 3 jaar
Maar zoals eerder vermeldt zijn er, behalve kinderen, ook ouderen ( lees vrouwen) die geholpen worden aan de brandwonden. De meeste oorzaken van de brandwonden bij ouderen zijn zuren.
Voorbeeld is een vrouw die aan het einde van haar zwangerschap zuur over haar gezicht en bovenlichaam kreeg. Deze vrouw ligt nu al meer dan 5 maanden in het hospitaal voor behandeling aan haar brandwonden, Tijdens haar verblijf is zij bevallen van een jongen, Emanuel geheten.Er moeten nog vele behandelingen plaatsvinden alvorens zij naar huis kan.
Emanuel, een wolk van een baby.
Dinsdag 29 maart 2011
Vandaag bezig geweest met het verslag te schrijven en tevens om op de website te plaatsen. Maar na een nachtje geslapen te hebben (NIET DUS) zijn we bepaalde behoeften, die het hospitaal dringend nodig heeft, op een kaart te zetten.
- Kennis delen van zowel medische als sociale aard
- Ziekenhuisapparatuur van 1 fabrikant inzamelen waardoor men niet verschillende handleidingen van apparatuur nodig heeft om deze te onderhouden (uniformiteit)
- Operatiegereedschappen
- Verbanden en medicatie
- Nutrition (voornamelijk eiwitten) / diëtiste (kennis delen)
- Kleding voor ICU, operatiekamer etc.
- Geld voor doorstroming personeel en onvoorziene uitgaven ( € 25.000,–)
Hierdoor kan er een klimaat ontstaan waardoor werkgelegenheid wordt geschapen.
Woensdag 30 maart 2011
Gesprek met Lenneke Meulenkamp van Heart Vision.
Jonge vrouw met een krachtig doorzettingsvermogen. Is pas begonnen met het opstarten van een opvangtehuis voor straatkinderen. Op dit moment leven deze kinderen in een omgeving van kartonnen dozen, open riolen, wateroverlast, verslaving etc. Heeft nog niet zo lang geleden met haar verhaal in de Telegraaf en Algemeen Dagblad gestaan. Met deze kinderen is ze ook creatief bezig d.m.v. het maken van sieraden gemaakt van papier en ijzerdraad. Denk aan oorbellen, kettingen, armbanden etc. Lenneke zal van deze sieraden foto’s maken en deze op onze site laten plaatsen. Door de verkoop hiervan krijgt zij financiën om op dit moment beddenvoor kinderen aan te schaffen.
Donderdag 31 maart 2011
Rustige dag. Lekker gewinkeld en heerlijk gegeten bij Robert-Jan thuis
Vrijdag 1 april 2011
Lekker uitgeslapen en ’s middags opgehaald door Joseph, onze privé chauffeur.
Leuke rit gemaakt naar Fiduga Ltd. (onderdeel van Fides). Goed en informatief gesprek gehad met de managing director Jacques Schrier. Voormalig MD John heeft samen met zijn vrouw een project binnen het bedrijf opgezet betreffende gezondheid, zoals een eerste hulp post. HIV/AIDS behandeling, family planning etc. Het bedrijf heeft een groot aantal medewerkers die in 23 gigantische kassen aan het werk zijn. Deze medewerkers worden goed verzorgd qua salaris, opleiding en voor de pasgeboren baby’s van de medewerkers een crèche. Deze crèche hebben we bezocht en het was prachtig om te zien hoe deze kinderen vermaakt werden (potjestraining). Verder meldde Jacques dat zijn vrouw Mary een school heeft opgericht t.b.v. mobiele als gehandicapte kinderen. Dinsdag 5 april gaan we daar een bezoek aan brengen.
Impressie van bedrijf Fiduga Ltd.
Saar in gesprek met Jacques Schrier
Medewerkster a.h. enten
Overzicht gedeelte kassen
Zaterdag 2 april 2011
Vandaag bezig geweest met het verslag schrijven en tevens om op de website te plaatsen. Met thuisfront geskyped en verders lekker uitgerust.
Zondag 3 april 2011
Lekker gerelaxt.
Maandag 4 april 2011
Boodschappen gehaald en lekker koffie gedronken en tijdens het eten bespraken we of we de ambassade niet moesten bezoeken. En wie stond er plots naast ons: Kim Elverding, werkzaam op de Ambassade van Nederland in Kampala. Leuk gesprek gehad met haar.
Dinsdag 5 april 2011
Vanochtend vroeg op want we hadden een afspraak met Mary Schrier 
(hier links op de foto). Keniaanse vrouw getrouwd met Jacques van Fiduga Ltd. Zij heeft een school (Twin school) opgezet in het plaatsje SEETA waar kinderen met een handicap en kinderen, waarvan de verzorgers geen geld hebben om het kind naar een “gewone” school te sturen, de klassen doorlopen. Bij aankomst van de school werden we verwelkomd door de kinderen.
Vervolgens liet Mary ons de ruimtes zien die als klaslokaal dienen. Oorspronkelijk waren de gebouwen woonhuizen. Alles was goed georganiseerd en gedisciplineerd. Mary liet ons ook de moestuin zien en nog niet afgewerkte ruimte waarin een keuken, een soort kliniek waar zwangere vrouwen gecontroleerd kunnen worden en een leefruimte voor de hoofdonderwijzeres worden gerealiseerd. Deze ruimte is aangebouwd en is door donatiegeld vanuit Nederland gerealiseerd. Het is nog niet af aangezien het geld op is.
Wat men daar in één jaar heeft kunnen bewerkstelligen is ongelooflijk. De school telt zo’n 30 kinderen en 9 medewerkers, waarvan 1 tuinman die op het terrein zijn onderkomen heeft. Is daar heel gelukkig mee.
Aangrijpend verhaal is dat 1 leerlinge 3 dagen lang iedere morgen aan de poort heeft gestaan om naar school te gaan. Maar de leiding moest eerst de verzorgers van dit kind opsporen om toestemming te vragen dat het kind naar school mocht. Uiteindelijk is het toch gelukt en heeft de school een goede leerlinge mogen ontvangen.
De klassen zijn verdeeld in 5 groepen: 3 groepen van kinderen in de leeftijd van 4 tot 8 jaar en 2 groepen in de leeftijd van 9 tot 13 jaar. De eerste 34 groepen verblijven een halve dag op school en de overige een uur langer, aangezien zij dan in dat uur hun huiswerk kunnen maken. Als de kinderen naar huis gaan worden ze door hun verzorgers met klusjes in en rond het huis opgescheept. Dus hebben ze geen tijd om hun huiswerk te doen. Vandaar dat extra uurtje dat ze langer verblijven op school. Mooi opgelost door de leiding.
Sfeerimpressie school
Groep 4 tot 8 jaar in klaslokaal
Groep 9 tot 13 jaar in klaslokaal
Binnenplaats
Vervolgens hebben we met Mary gesproken over wat er nog benodigd is op deze school en dat op papier gezet. Het zijn praktische dingen waarvan wij in het westen het op zolder of schuur hebben staan of liggen. Denk aan kinderspeelgoed, spellen, benodigdheden om te kleuren, buitenspeelgoed en voor de kliniek zal de stichting de desbetreffende instanties benaderen. Dus heeft u iets staan en het is compleet en heel dan kunt u de stichting hierover informeren. U maakt hiermee de kinderen van de TWIN school superblij mee. Na afscheid te hebben genomen van de kinderen en medewerkers werden we door Mary teruggebracht naar ons appartement.
Woensdag 6 april 2011
Vandaag weer het verslag aangevuld en op de website gezet. Rest van de dag rust genomen en genoten.
Donderdag 7 april 2011
Rust- en genietdag. Wel een tropische regenbui van 1 uur.
Vrijdag 8 april 2011
Vandaag ondervonden hoe de mentaliteit hier is.
In ons appartement was een deurtje van de kast gekomen en moest hersteld worden. Was afgesproken dat de timmerman om 10 uur zou komen, maar hij kwam pas om kwart over 11 aan met hamer, schroevendraaier en beiteltje. Om het deurtje weer terug te plaatsen diende hij gebruik te maken van een trapje. Deze werd gefabriceerd van 2 houten krukjes die op elkaar werden gezet en vastgehouden woest worden door de conciërge van het complex. Bij het installeren kwam hij er achter dat de schroeven niet meer gebruikt konden worden en dat hij nieuwe schroeven moest halen. “Ben over 5 minuten terug” zei hij, maar je voelt het al……. Een half uur later kwam hij weer opdagen. Deurtje terug geplaatst en toen ging hij een ander deurtje herstellen. Nou hoe hij die wilde herstellen daar kan ik nog steeds geen antwoord op vinden. Hakken in de deurpost om de bevestigingen van de deur te plaatsen. Hierdoor moest hij nieuwe gaatjes maken voor de bevestigingen en kam hij er achter dat hij geen spijker bij zich had. En jawel, hier komt die weer, “ben over 5 minuten terug”…… Dus je kan wel begrijpen dat wij het zat waren en hebben hem verteld dat jij maar terug moest komen als wij weer terug in Nederland waren. Verbaasd nam hij zijn spullen op en ging. Na deze Comedie zijn we heerlijk gaan douchen en vervolgens John gebeld om er op uit te gaan.
Zijn naar de Bahai Temple geweest. Deze ligt boven op een berg niet ver van ons 
appartement vandaan. Van deze tempel zijn er 8 over de gehele wereld. Ze staan in Chicago, Panama City, Santiago (Chili), Frankfurt, New Dehli, Sydney, Western Samoa en Kampala.
Schitterende en vredelievende omgeving, zowel buiten als binnen de tempel.
Daarna zijn we naar het huis van Joseph gegaan. Kennis gemaakt met zijn vrouw Eva en zoontje Joshua. De andere 2 kinderen van hen waren op school op dat moment. Vol trots liet hij zijn woning zien dat op eigen grond staat. Dit land heeft hij gekocht met het geld van het rijden met de boda boda (taxibrommer). Van het geld van de taxi heeft hij een ander huis laten bouwen (tegenover zijn huidige woning) dat hij gaat verhuren, zodat hij van de opbrengst zijn kinderen en de kinderen van zijn broers en zusters naar school kan laten gaan. Hij onderhoudt zijn gehele familie aangezien hij de oudste is.
